Όταν έφυγε για τον πόλεμο άφησε τον γιο του σε αναπηρικό καροτσάκι. Μόλις όμως επέστρεψε, ΔΕΝ πίστευε στα μάτια του…

Οι άνθρωποι δεν αγαπούν τον πόλεμο. Για κάποιο περίεργο, όμως, λόγο, κάνουν μικρούς ή μεγάλους πολέμους όλοι την ώρα. Κι αναγκάζονται οικογένειες να αποχωριστούν τους αγαπημένους τους, προκειμένου εκείνοι να εκτελέσουν το καθήκον τους προς τη μητέρα πατρίδα.

Οι στρατιώτες λείπουν μήνες μακριά από τους δικούς τους. Κι όταν έρχεται η στιγμή της επανένωσης, αν είναι τυχεροί και γυρίσουν, η συγκίνηση δεν μπορεί να περιγραφεί.

Αυτός ο στρατιώτης υπηρετούσε τη θητεία του στο Αφγανιστάν, έχοντας αφήσει πίσω τη γυναίκα του και τα πέντε τους παιδιά. Πριν φύγει για το μέτωπο, όμως, μια δυσάρεστη είδηση είχε σημαδέψει την οικογένεια του. Ο μικρός του γιος είχε διαγνωστεί με εγκεφαλική διαταραχή, η οποία επιφέρει μυική παράλυση. Οι γιατροί, παρά το πλήθος των εξετάσεων που έγιναν, έμεναν αμετάπειστοι στη γνώμη τους. Το παιδί δε θα ξαναπερπατούσε ποτέ.Ο Jeremy Cooney έφυγε για το μέτωπο έχοντας τον καημό του γιου του. Όσο, όμως, αυτός πολεμούσε για την πατρίδα, ο 6χρονος βίωσε ένα θαύμα. Κατάφερε να σταθεί στα πόδια του, διαψεύδοντας τους γιατρούς που τον ήθελαν καθηλωμένο για όλη του τη ζωή σε αναπηρικό αμαξίδιο!

Από εκείνη την ώρα, ειδικοί θεραπευτές γύμναζαν ολοένα το μικρό προκειμένου να μπορεί να περπατήσει με μπαστούνια ή και χωρίς. Όλο αυτό, όμως, κρατήθηκε μυστικό από τον πατέρα που βρισκόταν μακριά. Ήθελαν να του το κάνουν έκπληξη όταν θα επιστρέψει. Και τα κατάφεραν!Όταν ο Jeremy επέστρεψε στην πατρίδα, οι δικοί του ήταν εκεί για να τον υποδεχτούν και να τον σφίξουν στην αγκαλιά τους. Πρώτος και καλύτερος, ήταν ο γιος που εκείνος νόμιζε ανάπηρο. Φανταστείτε την έκπληξη και την ευτυχία του, όταν είδε το αγοράκι του να προχωρά, έστω και με κόπο, προς την αγκαλιά του.

Στο παρακάτω βίντεο θα δείτε τη σκηνή της συνάντησης πατέρα και γιου. Δεν υπάρχει περίπτωση να μπορέσετε να σταματήσετε τα δάκρυα σας.

διαφορετικό