Η γυναίκα του τον παράτησε με την νεογέννητη κόρη τους, το μόνο που τον νοιάζει τώρα είναι να γίνει ο καλύτερος μπαμπάς του κόσμου

Η μητρότητα δεν είναι εύκολο πράγμα. Σας δίνεται ένα πολύτιμο μικρό ανθρωπάκι κι εσείς πρέπει να αναλάβετε τη φροντίδα του, αφού εξαρτάται από εσάς. Αν είστε ευλογημένοι και έχετε έναν σύντροφο για να μοιραστείτε την ανατροφή του παιδιού σας, τότε αυτή γίνεται λίγο πιο εύκολη. Αλλά τι συμβαίνει όταν η σύντροφός σας σας εγκαταλείπει και σας αφήνει να φροντίσετε το παιδί σας μόνος;

Ο 21χρονος Richard Johnson, προέρχεται από μια διαλυμένη οικογένεια. Δεν ήθελε παιδιά έως ότου συνάντησε τη γυναίκα των ονείρων του και αποφάσισαν να ξεκινήσουν μαζί μια νέα οικογένεια.Ο Ιανουάριος του 2015, ήταν ένας από τους πιο απίστευτους μήνες της ζωής του Richard, αφού η ήρθε στον κόσμο η μικροσκοπική του κόρη, η Persephone. Ήταν αποφασισμένος να είναι ο μπαμπάς που δεν είχε ποτέ. Όλα φαίνονταν υπέροχα, μέχρι που χτύπησε η τραγωδία. Ο Richard ανακάλυψε πως η μητέρα του μωρού, η οποία έπασχε από επιλόχεια κατάθλιψη, είχε φύγει με την κόρη του στην Καλιφόρνια. Και αυτό ήταν μόνο η αρχή.Του τηλεφώνησε μετά από κάποιες μέρες και του είπε πως αν δεν πήγαινε να πάρει αμέσως την Persephone, εκείνη θα την έδινε για υιοθεσία.

Έσπευσε στην Καλιφόρνια και πήρε κόρη του, αλλά τον διακατείχε η ανασφάλεια. Ποτέ πριν δεν είχε αναθρέψει ένα παιδί, και τώρα ήταν ένας μονογονεϊκός πατέρας. Πώς θα μεγάλωνε ένα μικρό κορίτσι ολομόναχος;“Πέρασα πολλές νύχτες κλαίγοντας καθώς το κοριτσάκι μου κοιμόταν στην αγκαλιά μου επειδή δεν ήμουν σίγουρος αν θα ήμουν αρκετά καλός πατέρας για εκείνη. Ένα βράδυ συγκεκριμένα τη νύχτα που μπουσούλησε για πρώτη φορά, ήρθε σε μένα και έβαλε το μικροσκοπικό χεράκι της στο μάγουλό μου και με κοίταξε στα μάτια. Το πήρα ως «Έλα μπαμπά, έχουμε πολλά να κάνουμε.» Έτσι της είπα ότι κανείς από μας δεν θα ξανακλάψει και πως έχουμε πολλά να κάνουμε για να είμαστε ευτυχισμένοι. Κι έχουμε κρατήσει πιστά αυτή την υπόσχεση.”

Βρήκε μια ομάδα υποστήριξης σε μια σελίδα που ονομάζεται  ‘η ζωή του μπαμπά’. Η ομάδα του Facebook, που παρουσίαζε τη ζωή και τις εμπειρίες των άλλων πατεράδων, του έδωσε ελπίδα και τον ενθάρρυνε ότι όλα θα πάνε καλά.“Στην αρχή, όταν ήμουν μόνος, ήμουν τόσο πιεσμένος που δεν ήθελα να βλέπω ευτυχισμένα ζευγάρια με τα παιδιά τους. Αλλά, όταν βγήκα από αυτό, και κοιτάζοντας αυτή τη σελίδα, κατάλαβα πως υπάρχουν κι άλλοι μονογονεϊκοί μπαμπάδες εκεί έξω. Μερικές φορές οι άνθρωποι που μοιράζονται τις ιστορίες τους, δίνουν κουράγιο και δύναμη στους άλλους που αντιμετωπίζουν τα ίδια προβλήματα.”

Ήταν τόσο ευγνώμων στην ομάδα για τη στήριξή τους που τους έγραψε ένα ευχαριστήριο μήνυμα.

Δείτε το παρακάτω:

Το όνομά μου είναι Richard Johnson, και είμαι ο πατέρας ενός όμορφου μικρό κοριτσιού που ονομάζεται Persephone. Η μητέρα της την άφησε περίπου ένα μήνα αφότου γεννήθηκε. Εμείς ακόμα δεν γνωρίζουμε ακριβώς γιατί, αλλά υποψιαζόμαστε ότι έπαιξε ρόλο η επιλόχεια κατάθλιψη. Κατά τις πρώτες εβδομάδες που είχα εγώ τη μικρή, έπεσα πάνω στη σελίδα σας. Ήμουν τόσο νευρικός και φοβισμένος, δεν ήξερα αν θα ήμουν καλός πατέρας, αλλά τώρα είμαι ένας μονογονεϊκός  πατέρας που πρέπει να έχει και τους δύο ρόλους. Δεν ήμουν σίγουρος ότι μπορούσα να το κάνω.

Είχα διαβάσει πολλά βιβλία για νέους γονείς και έχω αφιερώσει πάνω από 1.000 ώρες κοιτώντας βίντεο στο YouTube για το πώς να κάνω κοτσίδες στα μαλλιά και πώς να κάνω σχέδια στα νύχια, εκτός από τα βασικά γονεϊκά θέματα. Στη συνέχεια άρχισα να παρακολουθώ στενότερα τη σελίδα σας και είδα ότι υπήρχαν και άλλοι πατεράδες εκεί έξω που βρίσκονταν σε παρόμοια θέση με μένα.

Η σελίδα σας με βοήθησε με όλα αυτά. Ένιωσα πως σε αυτήν μπορώ να στηριχθώ. Ένιωσα εμπιστοσύνη.Είμαστε και οι δύο πολύ χαρούμενοι τώρα και συνεχίζουμε να βελτιωνόμαστε μαζί κάθε μέρα. Είναι τώρα 10 μηνών, και πλέον οι φίλοι μου ζητάνε από μένα συμβουλές για την ανατροφή των παιδιών τους. Έχουμε διανύσει πολύ δρόμο η κόρη μου και εγώ, και σίγουρα οφείλουμε ένα μέρος του σε αυτή τη σελίδα και στους ανθρώπους της. Έτσι, θα θέλαμε να σας ευχαριστήσουμε την πολύτιμη βοήθειά σας.

Με εκτίμηση,

Persephone και Richard Johnson

Ο Richard μπορεί να είδε πολλούς πατεράδες να δίνουν τον δικό τους αγώνα, αλλά έμεινε έκπληκτος όταν είδε το πόσο υποστηρικτικές ήταν οι απαντήσεις στο post του.

Zήτησε επίσης από τους ανθρώπους να σταματήσουν τα αρνητικά σχόλια για τη μητέρα του μωρού. “Η επιλόχεια κατάθλιψη είναι πραγματικά ένα τραγικό πράγμα και δεν θα το ευχόμουν ούτε στο χειρότερό μου εχθρό.” Δήλωσε επίσης ότι είναι μια “καταπληκτική γυναίκα και παρ’ όλα αυτά εξακολουθεί να επιθυμεί το καλύτερο γι’ αυτήν.”“Έχω διαβάσει τα σχόλια του καθενός από σας και θα ήταν ψέμα αν έλεγα ότι δεν με άγγιξαν. Δεν μπορείτε να καταλάβετε τι σημαίνουν τα λόγια σας για μένα. Συνεχώς επικρίνω τον εαυτό μου για το πώς μπορώ να γίνω καλύτερος πατέρας και αυτό ήταν το φάρμακο που χρειαζόμουν.”

Ακόμη δεν έχει καταλάβει πως αυτό που ήδη κάνει είναι αξιοθαύμαστο. Σε μια συνέντευξη του στο Yahoo Parenting, παραδέχτηκε:“Νιώθω ότι κάνω αυτό που θα έκανε ο κάθε γονιός. Έπαιζα ποδόσφαιρο όταν ήμουν παιδί, και δεν είχα κανέναν να με παρακολουθεί στις κερκίδες. Θέλω να είμαι βέβαιος ότι η κόρη μου δεν έχει αυτή την εμπειρία. Ήταν φοβερό, ήταν ένα από τα χειρότερα πράγματα για μένα.”“Όταν φέρνεις μια ζωή στον κόσμο, υποτίθεται πως είσαι έτοιμος να την αγαπήσεις και να δώσεις τα πάντα γι’ αυτήν.”

“Θέλω να της δώσω το καλύτερο που μπορώ. Θέλω να τη μάθω να με εμπιστεύεται, να ξέρει ότι θα είμαι εκεί όταν πηγαίνει για ύπνο και εκεί όταν ξυπνάει. Τώρα κοιμάμαι και ξυπνάω μαζί της, δεν μπορώ να την αφήσω λεπτό μόνη της. Χαμογελάει όταν την κοιτάζω στα μάτια. Της έχω μιλήσει για τα πάντα. Ξέρω ότι δεν καταλαβαίνει απόλυτα τι λέω, αλλά μια μέρα θα καταλάβει.”“Βγάζουμε πολλές φωτογραφίες και γράφουμε σχόλια για την κάθε μια, κάθε μέρα, έτσι ώστε στο μέλλον όταν της δει ξανά να βγάλει τις δικές τις απόψεις σχετικά με το τι συνέβη και ελπίζω ότι δεν θα κρατήσει κανέναν θυμό.”

“Οι άνθρωποι στο Facebook λένε ότι είναι τυχερή, αλλά εγώ είμαι ο τυχερός που την έχω.”

διαφορετικό