Η ευτυχία του να μεγαλώνεις αγόρια!

«Θέλω μόνο κορίτσια, επειδή τα αγόρια αφήνουν πάντα τις μητέρες τους.» «Δεν θέλω τρίτο παιδί, έχω ήδη δύο αγόρια και δεν θέλω τρίτο αγόρι.» «Περιμένω τον έλεγχο στους υπερήχους για να δω το φύλο του παιδιού, απλώς γιατί θέλω να βεβαιωθώ πως δεν είναι αγόρι.»

Αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα μιας αδέξιας ακράτειας λόγων που ακούμε σε καθημερινή βάση.

Είναι κατανοητό να υπάρχει μια μικρή απογοήτευση που οφείλεται στη λαχτάρα να αποκτήσετε την κόρη που δεν έχετε. Ίσως όμως να φταίει και το γεγονός πως δεν γνωρίζετε πόσο διασκεδαστικό είναι να μεγαλώνεις αγόρια.

Σίγουρα δεν τρελαίνονται όλα τα αγόρια να παίζουν με φορτηγά, όπως και δεν τρελαίνονται όλα τα κορίτσια να υποδύονται τις πριγκίπισσες. Αλλά πιστέψτε με, τα αγόρια θα είναι πάντα αγόρια. Έχω τρία και ξέρω πολύ καλά.

1. Τα παιχνίδια τους είναι πιο μάγκικα. Όταν πρόσφατα πήγα στην προδημοτική να πάρω το γιο, δύο συμμαθήτριες του με προσέγγισαν και μου μιλούσαν για μια πριγκίπισσα, ένα κάστρο και μια νεράιδα και δεν ξέρω τι άλλο. Την ίδια στιγμή ο γιος μου έτρεξε στο πλευρό μου, αναφωνώντας ότι εκείνη την ημέρα είδε έξι φορτηγά με ρυμουλκό, δύο ασθενοφόρα και τρία πυροσβεστικά οχήματα, όλα από το παράθυρο του σχολείου. Αυτό ακούγεται πιο συναρπαστικό. Ή τουλάχιστον αληθινό.

2. Το να πάρεις το αγόρι μαζί σου σε μια έξοδο είναι πιο εύκολο. Δεν χρειάζεται styling μαλλιών. Δεν έχουν το μπελά να βάλουν καλσόν. Δεν θέλουν πλεξούδες. Απλώς ένα παντελόνι, πουκάμισο, παπούτσια και είστε έτοιμοι. Και συνήθως, το αγόρι δεν πολύ νοιάζεται τι φορά. Α, και κάθε αγόρι έχει μόνο ένα ζευγάρι παπούτσια. Ένα.

3. Δημόσιες τουαλέτες. Έχετε ήδη καταλάβει τι εννοώ.

4. Κάθε αγόρι έχει τη δική του ξεχωριστή προσωπικότητα. Το μεγαλύτερο μου έχει πολύπλοκη σκέψη, είναι δημιουργικό και έχει έντονη προσωπικότητα. Δεν του αρέσουν οι αγκαλιές. Αλλά χρειάζεται τη συντροφικότητα και την αποδοχή. Το μεσαίο μου αγόρι είναι ευαίσθητο, ντροπαλό και γλυκό. Κουλουριάζεται όλη την ώρα. Αλλά είναι επίσης ανεξάρτητο και στωικό. Τα δύο αυτά αγόρια διαφέρουν όπως τη νύχτα με τη μέρα. Το τρίτο μου αγόρι; Το μωρό; Είναι πολύ νωρίς για να ξέρω. Οι διαφορές τους πάντως με εκπλήσσουν συνεχώς και μου δίνουν χαρά κάθε μέρα. Αυτά με βοηθούν να μην δέχομαι υποθέσεις και γενικεύσεις για το πως είναι τα αγόρια.

5. Είναι ωραίο να φροντίζεις κάποιον που δεν είναι σαν εσένα. Είναι μια υγιής πρόκληση να μεγαλώνεις κάποιον που είναι διαφορετικός από σένα. Να καταλαβαίνεις από που έρχεται. Έχοντας τρία αγόρια βγαίνεις εκτός της ζώνης άνεσης και ηρεμίας, υιοθετώντας μια πιο φυσική προσέγγιση στον κόσμο, και παρατηρώντας πράγματα που κανονικά δεν θα μπορούσατε να παρατηρήσετε. Όπως το σχήμα των βράχων κοντά στην ακτή. Ή ο αριθμός των κόκκινων φορτηγών που προσπερνάς πηγαίνοντας από τη μια πόλη στην άλλη.

Τα αγόρια μου είναι άτακτα και πνευματώδη. Περίεργα και ξέγνοιαστα. Έχουν ενέργεια, είναι η προσωποποίηση του παιχνιδιού. Θέλουν να προχωρούν και να πράττουν, αντί απλώς να υπάρχουν. Δεν θα καθίσουν απλώς και να μιλάνε. Ή να ακούνε. Αντίθετα, τα αγόρια ξέρουν πως να ζήσουν με ένταση. Εμένα μου κάνουν καλό.

6. Εμείς οι μαμάδες αγοριών, έχουμε η μία την άλλη. Εμείς κάνουμε «like» η κάθε μια στις αναρτήσεις της άλλης στο Facebook. Εμείς ανταλλάσσουμε λοξές ματιές όταν τρέχουμε στο δρόμο με το γιο μας και συναντήσουμε από απέναντι την άλλη μαμά με το δικό της γιο να συζητούν έντονα. Εμείς είμαστε μια ειδική φυλή. Εμείς έχουμε μεταξύ μας μια κρυφή συγγένεια που προκύπτει από την κοινή εξάντληση, έστω και χαρούμενη εξάντληση, και την αδιάκοπη καταδίωξη του γιου που είναι πάντα αεικίνητος. Εμείς νιώθουμε αυτό το ένοχο τσίμπημα από το αίσθημα της ζήλιας όταν βλέπουμε στον παιχνιδότοπο τις πλεξούδες των κοριτσιών, ή τα ροζ μπαλόνια με τη φράση «it’s a girl» δεμένα στο κάθισμα ενός αυτοκινήτου που αναχωρεί από το μαιευτήριο. Εμείς έχουμε αυτή την αβάσιμη, αλλά κλισέ, ανησυχία ότι τα γλυκά αγόρια μας θα γίνουν δύσοσμοι έφηβοι και στη συνέχεια επιφυλακτικοί άνδρες που ποτέ πια δεν θα χρειάζονται τη δική μας βοήθεια. Εμείς έχουμε αυτό τον κοινό φόβο πως μια μέρα ο ρόλος μας ξαφνικά θα αλλάξει και αντί η μαμά θα είμαστε πλέον η …πεθερά.

7. Τα αγόρια μπορούν να τα έχουν όλα. Ή τουλάχιστον, είναι ευκολότερο γι’ αυτά να προσπαθήσουν να τα έχουν όλα. Μην με παρεξηγείτε. Δεν νομίζω ότι εμείς οι γυναίκες δεν μπορούμε να προσπαθήσουμε και τελικά να τα έχουμε όλα. Έχουμε όλοι δει την απαράμιλλη ευφυΐα και την αποτελεσματικότητα των γυναικών που είναι μητέρες και επαγγελματίες. Θα ήταν όμως υποκρισία να μην παραδεχθούμε ότι για τις γυναίκες δεν είναι πιο δύσκολο. Θα θέλατε την κόρη σας να γίνει χειρουργός ή δικηγόρος; Ίσως, αλλά δεν είστε σίγουροι. Τον γιο μας; Με χίλια!

8. Τα αγόρια μιλούν απ’ το μυαλό τους. Γι’ αυτό πάντα προτιμούσα την παρέα ανδρών. Η μη απολογητική ειλικρίνεια τους, ο ακατέργαστος μινιμαλισμός των επικοινωνιών τους, η ευχάριστη έκπληξη των ευαίσθητων πλευρών τους.

Ίσως όταν είναι μεγαλύτερης ηλικίας, ο γιος σας δεν θα σας καλεί καθημερινά. Αλλά όταν το κάνουν, θα μπαίνετε αμέσως στην ουσία του θέματος. Δεν θα πρέπει να διαβάσετε ανάμεσα στις γραμμές. Έχετε αγόρια.

9. Τα αγόρια αγαπούν τη μαμά τους με έναν ιδιαίτερο τρόπο. «Είναι μια αγάπη ιδιαίτερα απλή», μας λέει ο συντονιστής του προγράμματος «mommy & me».

Είμαι τόσο περήφανη για τους μικρούς άνδρες που μεγαλώνω. Αυτοί οι μελλοντικοί ψηλοί και όμορφοι άντρες, θα είναι για μένα τα μικρά μου αγόρια που παίζουν στη λάσπη και λατρεύουν τα παιχνίδια-πυροσβεστικές. Κάποια μέρα, μπορεί να βρίσκονται μακριά και να μοιάζουν απρόσιτοι, όχι όμως σε μένα. Πάντα θα είναι εκεί και θα προστατεύουν τη μαμά τους.

Ίσως και να χρειάζεται να σκύψουν λίγο για να μου χαρίσουν μια αγκαλιά.

10. Σε τελική ανάλυση, αυτά είναι τα παιδιά σας. Τα αγαπάτε όλα βαθιά και ενστικτωδώς. Σας μαγεύουν και σας ενθουσιάζουν. Κάθε μέρα. Και δεν θα μπορείς να σκεφτείς την οικογένεια σου με άλλο τρόπο.