SHOWBIZ
Οι Έλληνες που δεν τελείωσαν το σχολείο (photos)
Υπάρχουν άνθρωποι που η ζωή τα έφερε έτσι και δεν τελείωσαν το σχολείο, ωστόσο έκαναν σημαντική πορεία κι αυτό δε στάθηκε εμπόδιο στην καριέρα τους.
Έτσι, λοιπόν, Έλληνες celebrities για διάφορους λόγους δεν πήραν το απολυτήριό τους από τα σχολικά θρανία, όμως βρήκαν τη θέση τους στον χώρο του θεάματος και σας τους παρουσιάζουμε.
Είναι ταλαντούχος και στην υποκριτική και στη μουσική, ωστόσο ποτέ δεν τελείωσε το σχολείο και το αποκάλυψε ο ίδιος το 2015. «Άρχισα να ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρός. Στα 16-17 ήμουν ήδη επαγγελματίας. Δεν σπούδασα τίποτα. Το γυμνάσιο ήταν τότε εξατάξιο και το παράτησα στην Πέμπτη. Ήμουν λίγο άγριο παιδί», είχε πει παλαιότερα.
Εδώ και χρόνια έχει μια αξιοσημείωτη πορεία τόσο στο χώρο της τηλεόρασης όσο και του θεάτρου. Σε παλαιότερη συνέντευξη του ο Γιάννης Μποσταντζόγλου αποκάλυψε πως όχι μόνο δεν ήταν καλός μαθητής, αλλά δεν τελείωσε ποτέ το σχολείο.
«Έχω κάνει πολλά λάθη, καλό είναι να τα αναγνωρίζει. Έχω μείνει 2 χρονιές στο σχολείο, δεν το τελείωσα. Ήμουν βλάκας, θα ήθελα να ήμουν καλός μαθητής. Όχι για να αποδείξω κάτι, αλλά για να προχωρήσω ο ίδιος. Είχα αρχίσει πέντε γλώσσες, δεν έμαθα καμία».
Η ζωή της Άντζελας Δημητρίου θα μπορούσε να είναι το σενάριο μελό ελληνικής ταινίας ή καθημερινής δραματικής σαπουνόπερας του σήμερα. Από πολύ φτωχή οικογένεια και χωρίς την παρουσία του πατέρα ξεκίνησε σε ηλικία 14 ετών να δουλεύει στις κλωστές «Πεταλούδα».
Τραγουδούσε μέσα στο εργοστάσιο, μέχρι που στα τέλη της δεκαετίας του 1970 την ανακάλυψε ένας ατζέντης της εποχής και κάπως έτσι ξεκίνησε η καριέρα της. Έχει κατηγορηθεί πολλές φορές για τα ελληνικά της και τα «μαργαριτάρια» που έχει πετάξει. Σε αφοπλιστική της συνέντευξη τον περασμένο Οκτώβριο είχε πει: «Με ενοχλεί που δεν μπόρεσα να τελειώσω ένα σχολείο. Ούτε καν νυχτερινό γυμνάσιο. Ήθελα πάρα πολύ… Είναι μερικές λέξεις που θέλω να τις προφέρω και δεν μπορώ. Κι εκεί νευριάζω, τσατίζομαι. Με πειράζει».
Θεωρείται από τα πρώτα πλέον ονόματα του λαϊκού πενταγράμμου. Ήταν γνωστό πως δεν τελείωσε το σχολείο, όμως ο ίδιος μίλησε για το θέμα αυτό για πρώτη φορά σε συνέντευξη του πριν από 8 χρόνια.
Είχε ήδη ξεκινήσει τα πρώτα βήματα του στο χώρο του τραγουδιού στον τόπο καταγωγής του στην Κάτω Αχαΐα, ενώ παράλληλα δούλευε στο ψαράδικο του πατέρα του.
«Λύκειο δεν πήγα, το γυμνάσιο τελείωσα. Πήγα τρεις φορές στην Α’ Λυκείου και έμενα από απουσίες. Δεν ήμουν καλός μαθητής», ανέφερε προσθέτονταε: «Αν δεν τα πήγαινα καλά με το τραγούδι, θα μπορούσα άνετα να ξανακάνω αυτή τη δουλειά», εννοώντας την πώληση ψαριών.
Δεν το γνώριζε κανεί5 μέχρι που το αποκάλυψε η ίδια σε περσινή συνέντευξη της. Η Έλενα παράτησε οριστικά το σχολείο στη Β’ Λυκείου.
«Δούλευα από τα 17 μου -στην Α’ Λυκείου ξεκίνησε η καριέρα μου- μετά το τέλος και της Β’ Λυκείου, άρχισα να ταξιδεύω κι αυτός ήταν ο λόγος που δεν φοίτησα ποτέ στην τρίτη τάξη του λυκείου. Δεν μπορώ να πω ότι μετάνιωσα, καθώς φέτος κλείνω 20 χρόνια στο επάγγελμα που αγαπάω. Βρέθηκα με τους κατάλληλους ανθρώπους την κατάλληλη στιγμή. Το έλεγα συχνά στο “Τhe voice”: “Μπορείς να είσαι πρώτος και στο τραγούδι, αλλά να ζήσεις και τα φοιτητικά σου χρόνια, γιατί αυτά δεν ξανάρχονται”. Είναι μοναδικά. Εγώ ενηλικιώθηκα νωρίς. Έχασα ένα κομμάτι από την παιδικότητα μου. Εργάστηκα σκληρά. Είχα μάθει να δουλεύω από τα εστιατόρια του πατέρα μου, αλλά στα 17 μου μετακόμισα και από το πατρικό μου».
Μέχρι την Α’ Γυμνασίου πήγε ο Πάνος Καλίδης, που μπήκε πολύ μικρός στη δουλειά, πολύ πριν ασχοληθεί με το τραγούδι. «Έχω κάνει πάρα πολλές δουλειές: ζάχαροπλάστης, οικοδόμος, καφετζής, μανάβης… Έκανα το λάθος και παράτησα το σχολείο στην Α’ Γυμνασίου κι έπρεπε να δουλέψω… Μετάνιωσα που δεν ξέρω αγγλικά. Πηγαίνω για συναυλίες στο εξωτερικό και δεν μπορώ να συνεννοηθώ. Έναν καφέ ρε παιδιά, ένα νερό…», ανέφερε σε συνέντευξη του τον περασμένο χειμώνα στο «Πρωινό» της Φαίης Σκορδά.
Η γνωστή τραγουδίστρια μεσουράνησε πολλά χρόνια στο πίστες, από τα πολύ νεανικά της χρόνια. Χρόνια δύσκολα και με στερήσεις και αυτός ήταν και ο λόγος που δεν τελείωσε το σχολείο. «Το σχολείο δεν το τελείωσα. Πήγα μέχρι τη Β’ Δημοτικού, επειδή μπήκε μέσα μου το σαράκι για το τραγούδι και ο λαϊκός καημός της φωνής – από τότε που ήμουν μικρό κοριτσάκι και οι γονείς μου έφευγαν νωρίς το πρωί από το σπίτι για να πάνε να δουλέψουν εργάτες σε εργοστάσια, έξω από τη Στουτγάρδη. Στη Γερμανία προσπαθήσαμε να ζήσουμε τον παράδεισο που δεν είχαμε στην Ελλάδα.
Οι γονείς μου ξεκινούσαν νωρίς το πρωί για το εργοστάσιο, εγώ έμενα στο σπίτι με τον αδελφό μου, επέστρεφαν κατάκοποι αργά το βράδυ, μέχρι που έγινα 13 χρόνων και πήγα να γίνω , κι εγώ εργάτρια, για να συμβάλλω στα οικονομικά της οικογένειας. Μεγάλες φτώχειες. Η μόνη μου παρηγοριά τα βράδια που γυρνούσα κουρασμένη στο σπίτι ήταν ένα μικρό μαγνητόφωνο που είχα κάτω από το μαξιλάρι μου, όπου ηχογραφούσα τη φωνή μου να σιγοτραγουδάει, για να την ακούω μετά και να κάνω την αυτοκριτική μου», είχε πει σε μια συνέντευξη της.
