ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ
«Με τα λεφτά θέλω να κάνω…» – Ξεσπά ο Υπάτιος Πατμάνογλου για την αποζημίωση του 1.500.000 ευρώ που διεκδικεί από τον Mr. Jumbo!
«Αυτό το δυστύχημα με κατέστρεψε. Μέσα στην καταστροφή μου προσπαθώ να κάνω καλό» λέει ο Υπάτιος Πατμάνογλου σε συνέντευξή του 9 μήνες μετά την αδιανόητη τραγωδία στην Εθνική Αθηνών – Λαμίας.Όπως σας αποκαλύψαμε χθες, ο Υπάτιος Πατμάνογλου άσκησε αγωγή στον Απόστολο Βακάκη ζητώντας 1,5 εκ. ευρώ για το τροχαίο, που κυριολεκτικά του κόστισε ολόκληρη τη ζωή του.Ο Υπάτιος Πατμάνογλου έγινε ξαφνικά πρωταγωνιστής μιας ιστορίας που συγκλόνισε τη χώρα. Αυτό που του συνέβη 9 μήνες μετά μοιάζει ακόμα
αδιανόητο.
Ο Υπάτιος Πατμάνογλου είναι ο πατέρας που στις 26 Φεβρουαρίου 2017 έχασε τον μικρό του Παύλο και την αγαπημένη του Αποστολία από τη φονική πορεία της Porsche την οποία οδηγούσε ο νεαρός Γιώργος Βακάκης, σε παράδρομο της Εθνικής Οδού Αθηνών – Λαμίας.
Το υπερπολυτελές αυτοκίνητο έπεσε εκτός ελέγχου με ταχύτητα 320 χλμ την ώρα πάνω στο ΙΧ του Πατμάνογλου, ο οποίος είχε σταθμεύσει για λίγα λεπτά, σε έναν σταθμό της εθνικής και ενώ ταξίδευε για την Πτολεμαΐδα.
Στο αυτοκίνητο επέβαιναν η σύζυγος και ο τριών ετών γιος του. Στο βίντεο από τις κάμερες ασφαλείας φαίνεται ο Πατμάνογλου να βγαίνει από τον σταθμό δευτερόλεπτα μετά τη σφοδρότατη σύγκρουση και σοκαρισμένος να τρέχει γύρω από τα συντρίμμια των δύο αυτοκινήτων.
«Μόνο ο Θεός βοηθάει σε τέτοιες περιπτώσεις. Κανένας άνθρωπος δεν μπορεί να σε βοηθήσει. Μόνο ο Θεός και ο πνευματικός σου», δηλώνει στη RealNews ο Υπάτιος Πατμάνογλου, που παλεύει να προχωρήσει μπροστά, κουβαλώντας έναν άσβεστο πόσο με τη γλυκιά ανάμνηση του Παύλου και της Αποστολίας.
«Το κλάμα μου δίνει δύναμη»
Ο Υπάτιος Πατμάνογλου είναι βέβαιος ότι ζουν και τον παρακολουθούν από ψηλά. «Αν δεν πιστεύεις ότι μετά τον θάνατο υπάρχει ζωή εκεί ψηλά, δεν μπορείς να το νιώσεις. Αν νομίζεις ότι μετά τον θάνατο τελειώνουν όλα αυτά και απλώς πάμε στο χώμα είναι όλα μάταια.
Εγώ πιστεύω ότι η ψυχή πάει στον ουρανό. Το πιστεύω αυτό, το πίστευα και πριν. Τώρα με την οικογένειά μου το νιώθω ότι έχει συμβεί. Πονάω, κλαίω, αναπνέω αλλά το πιστεύω και είναι αυτό που με κρατάει δυνατό. Ότι η ψυχή ζει. Μόνο το σώμα είναι στο χώμα. Το κλάμα μου δίνει δύναμη. Το κλάμα με ανακουφίζει. Ο οργανισμός πρέπει να κλαίει για να αδειάζει για να ξαναβγείς στη ζωή πάλι δυνατός.
Αν δεν ξεσπάσεις θα βγάλεις κάποιο πρόβλημα, κάποιο κουσούρι. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να μην είσαι με την οικογένεια σου. Το πιο δύσκολο πράγμα στη ζωή μου ήταν αυτό».
