Αγριες Μέλισσες
«Άγριες Μέλισσες»: Spoiler φωτιά από την Μυρσίνη!
Η «Μυρσίνη» από τις «Άγριες Μέλισσες», δίνει spoiler «φωτιά» για το ρόλο της στην σειρά. «Θα ζήσει πολλές ανατροπές», αποκάλυψε.
Η Κατερίνα Διδασκάλου υποδύεται φέτος τη τραγική μάνα στις στην σειρά, που χάνει το παιδί της και ψάχνει την αλήθεια.
Οι «Αγριες μέλισσες» δίνουν την εντύπωση πως θα μείνουν στη συνείδηση του κόσμου όπως «Οι φρουροί της Αχαΐας» και το «Νησί»….
«Χαίρομαι που το συγκρίνετε με τόσο όμορφες δουλειές. Η τηλεόραση διαμορφώνει την αισθητική μιας χώρας. Είναι μεγάλη ευθύνη και για εμάς που είμαστε μπροστά από τις κάμερες, για τους ανθρώπους που είναι πίσω αλλά και για την παραγωγή της σειράς. Γιατί όσο τον ταΐζεις τον κόσμο… άχυρο, θα σου επιστραφεί. Το κοινό -ειδικά τα τελευταία χρόνια- έχει αποκτήσει το κριτήριο να ξεχωρίζει μια καλή σειρά και να την αναδείξει. Αυτό το βλέπω και από το θέατρο. Θα κάνω για 9η χρονιά τον μονόλογο “Η πόρνη από πάνω”. Μέσα σε αυτά τα χρόνια της κρίσης, ο κόσμος επέλεξε να κρατήσει ψηλά την παράσταση. Ηταν δώρο για μένα με έναν μονόλογο να κάνω μια τόσο μεγάλη διαδρομή».
Συστήστε μας την τηλεοπτική ηρωίδα σας, τη Μυρσίνη…
«Ξεχωριστή ηρωίδα και βγαλμένη μέσα από τη ζωή. Ξέρετε, η ζωή γράφει τα πιο άγρια σενάρια έτσι και αλλιώς. Επειδή γράφω βιογραφίες πάνω στον κάθε ρόλο που παίζω, διάλεξα η Μυρσίνη να είναι Ταυρίνα και γεννημένη 5/5 του 1908. Το παράδοξο είναι πως όταν ανέφερα σε έναν φίλο αριθμολόγο την ημερομηνία που διάλεξα για εκείνη, μου είπε πως αυτοί οι αριθμοί δημιουργούν αριθμό ζωής 1, που σημαίνει πως το άτομο αυτό έχει ηγετικές ικανότητες, κάνει πρωτοποριακά πράγματα για την εποχή του και πως παρόλο που θα του συμβεί κάτι συνταρακτικό, θα βρει τη δύναμη να συνεχίσει. Ομολογώ ότι με το που είδα το σενάριο, με κέρδισε. Αυτό που μου άρεσε είναι πως έχει το στοιχείο όλων των κλασικών έργων, όπου στην αρχή συμβαίνει κάτι που ενώ το κοινό το γνωρίζει, οι ήρωες το αγνοούν».
Τονίσατε πριν πως η Μυρσίνη είναι φτιαγμένη για να ξεπεράσει τη μεγάλη δυσκολία που θα της συμβεί. Στην προκειμένη τον χαμό του γιου της. Μπορεί όντως να συμβεί αυτό;
«Δεν υπάρχει βαρύτερο από αυτό. Μην ξεχνάμε όμως πως η Μυρσίνη έχει άλλα τρία παιδιά και νιώθει πως πρέπει να συνεχίσει και για τα παιδιά αλλά και γιατί η ίδια πιστεύει πως η ζωή πρέπει να συνεχίζεται. Το λέω αυτό παρόλο που οι σκηνές είναι πολύ δραματικές μετά τον χαμό του παιδιού της. Θα δείτε πως στην πορεία η συγκεκριμένη ηρωίδα θα ζήσει πολλές ανατροπές».
Γιατί φαίνεται σαν η Μυρσίνη να νοιάζεται μόνο για το τι έχει συμβεί στον γιο της…
«Οι ήρωες, για δικούς τους λόγους ο καθένας, αποφασίζουν ποιος είναι ο δολοφόνος, άσχετα από αυτό βέβαια που έχουν δει οι τηλεθεατές. Και όντως η Μυρσίνη επειδή είναι η μάνα και έχει το ένστικτο, επιμένει. Ομως, παράλληλα θα συμβούν και άλλα γεγονότα ενδιαφέροντα… Ο θάνατος και ο έρωτας είναι οι δύο δυνάμεις που διέπουν τη ζωή μας. Ο έρωτας είναι πανταχού παρών και δεν μπορεί να μην υπάρχει και θάνατος σε μια σειρά που είναι πέρα ως πέρα αληθινή».
Από το διάστημα που «αναμετριέστε» με αυτή την ηρωίδα, θα λέγατε πως η εκδίκηση της ταιριάζει;
«Το να θες να τιμωρηθεί ο φονιάς του παιδιού σου, δεν είναι εκδίκηση. Το να πας να πνίξεις όμως κάποιον επειδή θεωρείς πως είναι ο φονιάς του παιδιού σου, τότε είναι εκδίκηση. Νομίζω πως η Μυρσίνη θέλει να βρει τους πραγματικούς αίτιους γιατί πονάει πολύ και το κουράγιο τής το δίνουν τα άλλα της παιδιά. Εκεί -σας υπόσχομαι- θα δείτε πολύ συγκινητικές στιγμές».
Επιδιώξατε να έρθει η τηλεόραση στη ζωή σας;
«Τη δουλειά μου την αγαπάω και την κυνηγάω. Εξίσου αγαπώ την τηλεόραση… Δεν ήθελα να κάνω κάτι πάνω σε ένα σενάριο που υποτιμά τη νοημοσύνη του κοινού, παρόλο που είναι τιμητική για μένα κάθε πρόταση που μου γίνεται».
Τι προσφέρουν λοιπόν οι «Αγριες μέλισσες» σε όποιον τις… ακολουθεί;
«Αισθητική καταρχάς. Και μια ιστορία που μας ταξιδεύει με συγκίνηση, χαρά, γέλιο, κλάμα, έρωτα, όλα αυτά τα υπέροχα συναισθήματα αλλά και τα μικρά καθημερινά θαύματα που είναι μέσα στη ζωή μας, παραθέτοντάς τα με ειλικρίνεια που συν+κινεί, “μετακινεί” το κοινό. Η ειλικρίνεια αυτή συγκινεί το κοινό. Αυτή άλλωστε είναι και η αποστολή της τέχνης».