Σκέψεις
Μην σχεδιάζεις το μέλλον ότι είναι να γίνει θα γίνει στην ώρα του
Ό, τι είναι να γίνει θα γίνει στην ώρα του, και αυτό γιατί ο προορισμός του καθενός και το πεπρωμένο του δεν μπορούν να προσδιοριστούν με ακρίβεια.
Μερικές φορές οι καταστάσεις δείχνουν να μη μας ευνοούν και παρά τις προσπάθειές μας τα πράγματα δεν έρχονται όπως θα θέλαμε.
Τα όμορφα πράγματα δεν προγραμματίζονται, απλώς συμβαίνουν τυχαία στη ζωή μας και έτσι δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε γι’ αυτά. Γιατί αν κάτι είναι γραφτό να συμβεί, θα συμβεί ούτως ή άλλως. Ενώ αν κάτι άλλο δεν είναι γραφτό, τότε δεν θα συμβεί ποτέ. Είναι τόσο απλό.
Έτσι, για πολλά πράγματα στη ζωή μας που δεν εξαρτώνται από μας, καλό είναι να μην τα προγραμματίζουμε και να μην περιμένουμε τη στιγμή που θα έρθουν σε μας. Να σταματήσουμε να εφευρίσκουμε λόγους για τους οποίους εμμένουμε στο να ακολουθούμε ένα συγκεκριμένο μονοπάτι αναζήτησης και να αποδράσουμε από τον κόσμο των ατελέσφορων προσδοκιών και χρονοδιαγραμμάτων. Η αποδοχή ότι τα πράγματα στη ζωή έρχονται με έναν απλούστερο τρόπο, απελευθερώνει τις αισθήσεις μας, με αποτέλεσμα να απολαμβάνουμε τη ζωή προσεγγίζοντας την ευτυχία με έναν πιο άνετο και ήρεμο τρόπο.
Διάφορα πράγματα στη ζωή μας έρχονται, φεύγουν και αλλάζουν ταυτόχρονα
Όλοι μας συμφωνούμε ότι είμαστε το σύνολο των τυχαίων γεγονότων που μας έχουν συμβεί και των επιθυμιών μας. Ωστόσο, μερικές φορές τα γεγονότα που έχουν συμβεί στη ζωή μας δεν αντιστοιχούν με τις επιθυμίες μας και είναι δύσκολο για μας να δεχτούμε τις συνέπειες που συνεπάγονται. Κάτι τέτοιο μας κάνει ανήσυχους, μας αγχώνει και πικράνει την ύπαρξή μας.
Εδώ ταιριάζει μια διάσημη Αραβική παροιμία: Αν έχεις μια λύση στο πρόβλημά σου, γιατί να ανησυχείς; Και αν δεν έχεις, γιατί να προβληματίζεσαι;
Ίσως μοιάζει παράδοξο το ότι δεν χρειάζεται να ανησυχούμε για τα προβλήματα που δεν μπορούμε να λύσουμε, αλλά το να τα αφήσουμε πίσω μας και να παραμείνουμε ήρεμοι, μερικές φορές είναι ο πιο σωστός δρόμος. Από τα πρώτα πράγματα που καλό είναι να παραδεχόμαστε είναι ότι υπάρχουν καταστάσεις που είναι πέρα από τον έλεγχό μας και εμείς το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να αφήνουμε τη ζωή να κυλά και να αποδεχόμαστε τα γεγονότα που μας τυχαίνουν.
Δεν είμαστε το κέλυφος της ύπαρξης, αλλά η ανάσα της
Είμαστε αυτά που τρώμε, τα εμπόδια στα οποία σκοντάφτουμε, οι γρατσουνιές που δεν επουλώνονται στο σώμα και η πράξη του τέλος της ζωής μας. Δεν είμαστε μόνο τα χαμόγελα, οι χαρές και οι αλήθειες, αλλά επίσης τα ψέματα (αυτά που λέμε στους άλλους και αυτά που λέμε στον εαυτό μας), είμαστε οι επικρίσεις και τα δάκρυα που δεν έχουμε χύσει.
Έτσι, αν θέλαμε να εντοπίσουμε κάθε κομμάτι από το οποίο αποτελούμαστε, θα ήταν κάτι περισσότερο από μια περίπλοκη διαδικασία. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να ανησυχούμε για το αν θα είμαστε ευτυχισμένοι ή για το τι μας επιφυλάσσει η ζωή στη συνέχεια.
Τα παραπάνω δεν έχουν να κάνουν με το αν πιστεύει ή δεν πιστεύει κάποιος στην τύχη, αντιθέτως μας διδάσκουν πως πρέπει να αφήνουμε τα γεγονότα να μας εκπλήσσουν και, συνεπώς, να αφήνουμε ανοιχτά τα παράθυρα των συναισθημάτων μας και να παραμένουμε χαλαροί, ώστε να αναζωπυρώσουμε τα αισθήματα μας.
Μερικές φορές είναι απαραίτητο να απελευθερώσουμε τον εαυτό μας και να αφήσουμε κατά μέρος τις προσδοκίες μας. Δηλαδή, θα πρέπει να αδειάσουμε το μυαλό μας από τις σκέψεις του, προκειμένου να αποκτήσουμε μια νέα προοπτική. Ας μετρήσουμε μέχρι το δέκα παίρνοντας μια ανάσα γεμίζοντας τους πνεύμονές με οξυγόνο. Αυτό θα μας προφυλάξει από τις χαμένες ευκαιρίες και από το να μετανιώσουμε γι’ αυτά που έχουμε χάσει. Όταν πρέπει να τελειώνουμε μια περίοδο, πρέπει να το κάνουμε, να σεβόμαστε τα σημεία στίξης που χρησιμοποιήσαμε και να ξεκινάμε μια νέα παράγραφο. Ο Νίτσε έλεγε πως ό, τι δεν σε σκοτώνει σε κάνει πιο δυνατό και είναι ακριβώς αυτή η ώθηση που μας δίνει τη δύναμη να περπατήσουμε χιλιόμετρα δύσβατων μονοπατιών ξυπόλυτοι. Η αλήθεια είναι πως σε αυτές τις περιπτώσεις έχουμε την ευκαιρία να ξεχωρίσουμε και να παραμερίσουμε τα λάθη του παρελθόντος και να πλεύσουμε πιο γρήγορα σε νέα πράγματα με το αεράκι της αλλαγής.
Να θυμάστε ότι τα μέρη του εαυτού μας που είναι χαλαρά συνδεδεμένα χάνουν συνήθως τη δύναμη που χρειάζονται για να τεθούν σε λειτουργία. Έτσι, δεν χρειάζεται να ξοδεύουμε τη ζωή μας στο παρελθόν μιας και οι δείκτες του ρολογιού δεν κινούνται προς τα πίσω.
Κοιτάξτε μόνο μπροστά, μάθετε να χαλαρώνετε, να εξετάζετε πολύ προσεκτικά τις άσχημες σκέψεις που περνούν από το μυαλό σας και να συλλογίζεστε τη ζωή με υπομονή. Μην επιδιώκετε να σχεδιάζετε κάθε χιλιοστό της διαδρομής σας στη ζωή. Μερικές φορές το μόνο που χρειάζεται είναι να μάθετε να εστιάζετε σωστά σε αυτά που σας έρχονται, να εντοπίζετε τις ευκαιρίες και να εμπνέεστε από την τύχη.
[fumara]