Κι αφού δεν αντέχετε τις γυναίκες με μπέσα, γιατί τις ζητάτε;

Της Λένας Μπατσκίνη

Και όπως ήμουν στη δουλειά, ανοίξαμε κουβέντα με έναν τακτικό πελάτη κοντά στην ηλικία μου. Εκεί που λέγαμε τα τι κάνεις και τα τυπικά, η κουβέντα ήρθε κάπως στις σχέσεις. Η αλήθεια είναι πως ήταν περισσότερο μονόλογος από μέρους του, παρά κανονική συζήτηση.

Άκουσα από ακόμη ένα αρσενικό την κλισέ πλέον φράση, ότι οι γυναίκες θέλουν τα “κακά παιδιά”, ενώ τους καλούς τους κρατάνε για φίλους.

Αρχικά συμφώνησα. Δεν ξέρω εάν ήταν από βαρεμάρα, επειδή ήθελα να συνεχίσω τη δουλειά μου ή από συνήθεια. Ή αν μήπως ως τώρα πάντοτε συμφωνούσα με αυτή την αντίληψη. Μετά κάπως μου ήρθε κι είπα να απαντήσω. Να μη το αφήσω να περάσει έτσι. Να εξηγήσω και ίσως να διορθώσω σε κάποιον αυτή τη λάθος αντίληψη, που έχει μέσα του. Να δικαιολογήσω τις γυναίκες.

Εξήγησα λοιπόν, ότι δεν ζητάμε το κακό παιδί, απλά δε θέλουμε και έναν άντρα “ζυμαράκι” χωρίς προσωπικότητα! Κάποιον τον οποίον θα τον έχουμε του χεριού μας. Είναι βαρετό αυτό! Θέλουμε κάποιον να νοιάζεται και να μας σκέφτεται, άλλα όχι να είναι σκυλάκι μας. Πρέπει να έχει και εκείνος τη ζωή του, τα ενδιαφέροντά του. Να μας εξιτάρει! Δυστυχώς δεν είπα τόσα λόγια. Αρκέστηκα σε πολύ λιγότερα ! Ήταν αυτά όμως που ήθελα στην ουσία να πω.

Ώσπου μια μέρα, που τα λόγια του ξαναήχησαν στο μυαλό μου, γέλασα. Το μεγαλύτερο ποσοστό των αντρών ισχυρίζονται αυτή τη χαζομάρα, ενώ και εκείνοι κάνουν ακριβώς το ίδιο. Λέτε λοιπόν, αγαπητά αρσενικά, ότι τα καλά παιδιά τα θέλουμε για φίλους, ενώ εσείς με τη σειρά σας μια δοτική γυναίκα την έχετε για δεδομένη και τη βαριέστε. Αντίθετα, για κάποια που σας κάνει καψόνια, τρέχετε από πίσω με τα σάλια σας να τρέχουν, σαν το σκυλί που του πέταξαν ένα κόκαλο κάτω απ’ το τραπέζι και κοντοστέκεται με τη γλώσσα έξω, περιμένοντας ένα ακόμα.

Μιλάτε με τόσο δέος και λαχτάρα για τη γυναίκα με μπέσα, που έχει καθαρό λόγο και ματιά, μα τις αλήθειες δεν τις αντέχετε. Τις γυναίκες αυτές δεν τις αντέχετε. Δεν μπορείτε να τις διαχειριστείτε κι έτσι συμβιβάζεστε μ εκείνες που σας τρέχουν, κατηγορώντας όλο το γυναικείο φύλο. Είναι αστείο! Δεν το καταλαβαίνετε; Όμως αν μπορούσατε να ανεχτείτε και να αντέξετε τις αλήθειες σας, θα είχατε το θάρρος και να κυνηγήσετε αυτές τις γυναίκες που ονειρεύεστε.

Πριν κάνετε κριτική, αγαπητοί άντρες, κάντε μια και στον καθρέφτη σας, αντικρίζοντας το είδωλο σας. Γιατί ναι, οι γυναίκες μπορούν να αλλάξουν πρόσωπα και να μεταμορφώνονται εύκολα σε στρίγκλες, αλλά κάτι κάνετε κι εσείς λάθος! Δεν έχουμε μόνο εμείς ελαττώματα! Έχετε κι εσείς. Το βασικό ένα! Είστε κοντόφθαλμοι! Γι’ αυτό κρίνετε πιο εύκολα, απ’ ότι δέχεστε την κριτική. Για να το μαλακώσω λίγο όμως και να σας χρυσώσω το χάπι, θα παραδεχτώ πως δεν είστε όλοι ίδιοι, άλλα ένα μεγάλο ποσοστό είναι έτσι. Απλά, μιας που τόσες φορές έχουμε ακούσει και διαβάσει για τη γυναίκα που δεν ξέρει τι θέλει και τόσο σας βασανίζει, ας μιλήσουμε και για τον άντρα που υποτίθεται πως είναι σταθερός…

[loveletters]